درباره من
من با همه ی من بودنم . گاهی کم می آورم و بدجور دلم میگیرد از پیرامونی که سخت مرا احاطه کرده است . و اینجا تنها جایی است که خودم را فریاد میزنم با همه ی بغضها و دردها و نفرتها و عشق و شادی ها . و در نهایت سبکی و آرامشی درست که بعد از استفراغ جسم را در بر میگیرد... روح من نیز بعد از فریاد آرام می شود ....رام میشود !
ادامه...
باورت شود یا نه روزی خواهد رسید که دلت برای
هیچکس به اندازه ی من تنگ نخواهد شد.
برای نگاه کردنم_خندیدنم_اذیت کردنم_
برای تمام لحظاتی که در کنارم داشتی.
روزی خواهد رسید که در حسرت تکرار
دوباره ی من خواهی بود.
میدانم روزی که نباشم هیچکس تکرار من
نخواهد شد.
دیدی دلم شکست...
دیدی که این بلور درخشان عمرمن بازیچه بود
دیدی چه بی صدا دل پرآرزوی من ازدست کودکی که قدر آنرا ندانست افتاد برزمین...
وچه آرام شکست.
تنهایی من، همان انتظارم است
و انتظارم، همان عشق
و عشق تنها بهانه ی بودنم
بی بهانه ام نکن
بعد از رفتن تو
چقدر غریب شده ام میان این همه آشنا…
چند روزی است حجم تنهایی را بر روی قاب آبی دلم
نقاشی می کنم
نه
قلم در دست من نیست
من نقاش این تنهایی نیستم این خاطرات شب چشمانت است که قلم در دست گرفته.. و به حرمت شبهای تلخ من بعد از رفتن تو
حجم تنهایی را بر قاب دلم نقاشی می کند