گمان می کرد فریب داده است مرا

چقدر خوشحـال بود شیطــان وقتی چیدم سیب را 

 گمان می کرد فریب داده است مرا 

مرا بیشتر دوست داری 

یا ماندن در بهشـــت را؟؟؟

نمی دانست تو پرسیده بودی
 

آغوشم آنقدر کوچک شده که نمی تواند زانوی غم را                          

                           
بغل کند                                             

                                      
تا چشمانم سیر بگریند عقده های زمانه را                                       

                     
و شاید زانوانم غم آنقدر بزرگ اند                                           

                  
که دیگر در آغوش کوچک کودکی هایم نمی گنجند                                  

                      
گویا روزگار عوض شده                                       

                              
و شاید هم طبع دل تنگی های من                                

به شرط چاقو به دنیا آمده اند

تو حرفت را بزن . چکار داری که باران نمی بارد
 

اینجا سالهاست که دیگر به قصه های هم گوش نمی دهند 

دست خودشان نیست 

به شرط چاقو به دنیا آمده اند 

را از دست داده ای 

تا پیراهنت را سیاه نبینند باور نمیکنند چیزی  

Konuşacaksan öyle bir konuş ki, inanayım.  

Ağlatacaksan öyle bir ağlat ki,  

 susmay...ayım. Gideceksen öyle bir git ki,  

ölümüne unutayım. Ama seveceksen öyle  

bir sev ki, konuşsanda, gitsende, ağlatsanda seni yüreğimde yaşatayım...

این کـــــــــه نامش زندگیست 

مـن را کشت 

!
مانده ام ...  

آنکه نامش مرگ است با من چـــــــــه مـی کنــــــد؟!