هرچه میروم نمیرسم,


گاه با خود فکرمیکنم

.

.

.

.


نکند من باشم کلاغ آخر قصه ها...

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

hadi ordannnnnnnnnn

Ben sana bir kelime söylemedim
Oturduğun Yerden Kuruyorsun
Rüyandamı Görüyorsun Enteresan
Tabirlerini de okuyor musun
Arkadaş Ayağı Güzel Numaraymış
Hafiften Haddini Aşıyorsun
Her işin Bir Ağırlığı Vardır
Tartıya Fikirsiz Çıkıyorsun
Hadi Ordan, Çıkışlar Sağdan
Hadi Ordan Gözün Değil
İçin Güzel Olsun için Yansın için
Biri Gider Biri Gelirle Hiç
Olmaz işim Olmaz işim
Hadi Ordan Hadi Hadi Hadi
Çıkışlar Sağdan Hadi Hadi Hadi
Gerçekten Takdire Şayan
Alkış Tutamam Şaşkınlıktan
Kendine Mahsus Hoş Birisin
Git Özgürlüğünle Yaşlan
Risk Almasın Hiç Hayatından
Sustur içindeki Aşığı
Millet Ölsün Heyecanından
Sen Boşa Salla Hep Kaşığı
Hadi Ordan Gözün Değil
İçin Güzel Olsun için Yansın için

Biri Gider Biri Gelirle Hiç
Olmaz işim Olmaz işim
Hadi Ordan Hadi Hadi Hadi
Çıkışlar Sağdan Hadi Hadi Hadi
Hadi Ordan Hadi Hadi Hadi
Çıkışlar Sağdan Hadi Hadi Hadi


Ne Sen Akıllısın Benden
Ne Ben Senden Daha Deli
Sussak Konuşmasak Dahamı iyi
Hıı, Hadi Ordan, Çıkışlar Sağdan
Hadi Hadi Ordan, Çıkışlar Sağdan


Hadi Ordan Gözün Değil için Güzel Olsun
İçin Güzel Yansın için
Biri Gider Biri Gelirle Hiç
Olmaz işim Olmaz işim
Hadi Ordan Hadi Hadi Hadi
Çıkışlar Sağdan Hadi Hadi Hadi
Hadi Ordan Hadi Hadi Hadi
Çıkışlar Sağdan Hadi Hadi Hadi
Hadi Ordan..

Un film loufoque appelé «la vie»

Un film loufoque appelé «la vie» avec une actrice 

 

 nommée méchant  "I", 

 

 

 le directeur a appelé un «Dieu» était vraiment 

 

 peu probable

من به این زیستن خاتمه میدهم

در تمام مسیر طولانی که خود را همراه آن کرده بودم
تسلیم دوست داشتنهایم شدم و هزاران بار بغض خود را در گلوی خود حبس کردم
تو در دلم جوانه زدی و زیستی اما به خواست من ,و حال من به این زیستن خاتمه میدهم
دل گمراهم بوی عطر عشق تو را ناخواسته و ندانسته به سوی من آورد
فکر میکردم در پاییز هم می توان جوانه زد اما این بار ساقه های محبت در دل من خشک و سیاه شدند
قلب عاشقانه ام را چه بی رحمانه سوزاندی
لحظه های سبز و شیرین مرا چه ناعادلانه به سیاهی و تلخی کشاندی
همیشه بر آن بودم که از عشق زیبایم برای همگان بخونم
و فریاد برآرم که چگونه عاشق دوست داشتنت بودم
اما هرگز این خروش عشق را در دل من باور نداشتی
حالا دیگر شرمگین این دل خود شدم.... براستی چرا تورا ساختم ؟؟؟؟

چرا تورا ساختم ؟
چرا ترانه های عاشقی را برای تو سرودم؟
حال دیگر عشق من خفته است, دستانم دیگر آغوش گرمت را طلب نمی کنند
وای بر من که چگونه در حسرت دوست داشتنت سوختم
وای بر من که چگونه شب و روزم را آلوده ی تو کردم
چه ناگاه بانگ نفسهایت را برایم خاموش کردی
چه ناگاه شیشه ی دلم را با غرورت شکستی
و چه  ناگاه  مرا در آتش عشق بی فروغت سوزاندی
رهایت کردم,رهایت کردم که دیگر در قفس قلبم اسیرو درمانده نباشی
عشق تو را برای خود یک خاطره ی جاویدانه ثبت خواهم کرد
یقین داشته باش که دیگر سرزمین تشنه ی دلم را با وجود تو سیراب نخواهم کرد
و گلهای زیبای باغچه ی عشقم را دیگر با نگاه تو آبیاری نخواهم کرد
تقدیر را اینگونه برایم رقم زدی می توانست زیباتر از این باشد
غنچه ایی در حال شکفتن باشد اما تو خواهان آن نبودی
دیگر نمی مانم,می روم ,میروم و آن کلبه عاشقی و آن غروب پاییزی را با تمام زیبائیهایش به تو می سپارم
پس رهایش نکن بگذار بپاس عشقی که به تو داشتم این خاطرات برای همیشه زنده بماند
هرگز شوق سفر را با من نداشتی ... و هرگز مرا همراهی نکردی
نمیدانم خانه عاشقی کجاست و به کدامین سو باید رفت؟؟؟؟؟؟؟؟