با ریزش برگهای خزانم.....................

به یاد می آورم تو را میان باران اشک هایم

غزل و نغمه ی حیاتم هستی در ژرفای کوه های تنهایی ام

هر آن نبودنت به  ذهنم ریشه میزند و تو را بی حضورت می پرورانم  

در وجودم با ریزش برگهای خزانم

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد