ای مسافر شب های تنهایی

انتهای همه جاده ها به چشمان من می رسد
که مسافت انتظار را بی پروا پیموده ام
زمین، چقدر زیباست وقتی که تو بر آن قدم می گذاری
و آسمان آبی ترین نقطه دنیاست وقتی تو به آن نگاه می کنی
ای مسافر شب های تنهایی
اگر دلت هوای خانه ابری یک دوست را کرد
نشانی ام را از ستاره ها بپرس که همه شب را تا سحر بیدارم