باز دلم تنگ است

 باز دلم تنگ است باز چشمانم باران می طلبد 

 باز من تنهایم و در این سکوت حتی صدای ساز هم آرامم نمی کند 

برای اینکه نمیدانم کیست؟ ولی غیبتش مرا می آزارد 

. من خودم را گم کرده ام ... کجا ...؟ این را دیگر نمیدانم

آسمان دلم پر از ابران سیاه دلتنگی شده