در درون می جوشم
که اگر نگاهت لحظه ای
نباشد
اگر بروی
اگر لبانت سکوت را به
زیبایی یاد بگیرند
این من بی تو چه می
شود
...
لرزش شانه هایم دیگر
طبیعی شده
تو فکر می کنی بیمارم
ولی سرمای کابوس های
نبودن توست...
کابوسی که هر لحظه
مرا فریاد می زند
این من بی تو چه می
شود